این پست وبلاگ به بررسی الگوهای طراحی Event Sourcing و CQRS می‌پردازد که اغلب در معماری‌های نرم‌افزار مدرن با آنها مواجه می‌شویم. ابتدا توضیح می‌دهد که Event Sourcing و CQRS چیستند و مزایا و معایب آنها را مقایسه می‌کند. سپس ویژگی‌های کلیدی الگوی طراحی CQRS را بررسی می‌کند و نحوه ادغام آن با Event Sourcing را با مثال‌هایی نشان می‌دهد. تصورات غلط رایج را برطرف می‌کند، نکات عملی ارائه می‌دهد و بر اهمیت تعیین هدف برای پیاده‌سازی‌های موفق تأکید می‌کند. در نهایت، چشم‌اندازی از آینده Event Sourcing و CQRS ارائه می‌دهد و پتانسیل این ابزارهای قدرتمند را در دنیای توسعه نرم‌افزار نشان می‌دهد.

منبع‌یابی رویداد و CQRS چیست؟

منبع یابی رویداداین رویکردی برای ثبت تغییرات در وضعیت یک برنامه به صورت دنباله‌ای از رویدادها است. در حالی که روش‌های سنتی وضعیت فعلی برنامه را در یک پایگاه داده ذخیره می‌کنند، منبع‌یابی رویداد، هر تغییر وضعیت را به عنوان یک رویداد ثبت می‌کند. این رویدادها می‌توانند برای بازسازی هر وضعیت گذشته برنامه استفاده شوند. این امر حسابرسی، اشکال‌زدایی و تحلیل گذشته‌نگر را ساده می‌کند.

CQRS (تفکیک مسئولیت پرس‌وجوی فرمان) یک الگوی طراحی مبتنی بر اصل استفاده از مدل‌های داده‌ای مختلف برای فرمان‌ها و پرس‌وجوها است. این الگو با جداسازی عملیات خواندن و نوشتن، امکان ایجاد مدل‌های داده‌ای بهینه برای هر نوع عملیات را فراهم می‌کند. CQRS به طور خاص برای افزایش عملکرد، تضمین مقیاس‌پذیری و بهبود سازگاری داده‌ها در برنامه‌های کاربردی پیچیده تجاری استفاده می‌شود.

مفاهیم اولیه Event Sourcing و CQRS

• رویداد: نشان دهنده تغییر حالت در سیستم است.
• فرمان: درخواست تغییر سیستم است.
• پرس و جو: این یک درخواست برای بازیابی اطلاعات از سیستم است.
• فروشگاه رویداد: جایی است که وقایع ثبت و ذخیره می‌شوند.
• مدل خوانده شده: این یک مدل داده بهینه شده برای پرس و جوها است.

Event Sourcing و CQRS اغلب با هم استفاده می‌شوند. Event Sourcing حالت برنامه را در قالب رویدادها ذخیره می‌کند، در حالی که CQRS با نمایش این رویدادها در الگوهای مختلف خواندن، عملکرد پرس‌وجو را بهبود می‌بخشد. این ترکیب مزایای قابل توجهی را ارائه می‌دهد، به خصوص در سیستم‌هایی که به عملکرد بالا و منطق تجاری پیچیده نیاز دارند. با این حال، توجه به این نکته مهم است که این الگوها می‌توانند پیچیدگی را افزایش دهند و به تلاش توسعه بیشتری نیاز داشته باشند.

ویژگی	منبع یابی رویداد	CQRS
هدف	ثبت تغییرات وضعیت به عنوان رویداد	جداسازی عملیات خواندن و نوشتن
مزایا	حسابرسی، اشکال‌زدایی، تحلیل گذشته‌نگر	عملکرد، مقیاس‌پذیری، سازگاری داده‌ها
حوزه های کاربردی	سیستم‌هایی که نیاز به امور مالی، لجستیک و حسابرسی دارند	برنامه‌های کاربردی تجاری پیچیده و در مقیاس بزرگ
سختی ها	پیچیدگی، ثبات رویداد، عملکرد پرس‌وجو	هماهنگ‌سازی مدل داده، پیچیدگی زیرساخت

استفاده ترکیبی از Event Sourcing و CQRS سیستم‌ها را انعطاف‌پذیرتر، مقیاس‌پذیرتر و قابل ردیابی‌تر می‌کند. با این حال، مهم است که قبل از پیاده‌سازی این الگوها، الزامات سیستم را به دقت تجزیه و تحلیل و درک کنید. در صورت پیاده‌سازی نادرست، می‌توانند پیچیدگی سیستم را افزایش داده و منجر به مشکلات عملکردی شوند. بنابراین، منبع یابی رویداد و درک خوب از زمان و نحوه استفاده از CQRS بسیار مهم است.

مزایا و معایب منبع‌یابی رویداد

منبع یابی رویدادیک رویکرد رو به رشد در معماری‌های نرم‌افزاری مدرن است. این رویکرد شامل ثبت تغییرات حالت یک برنامه به عنوان رویداد و استفاده از این رویدادها به عنوان یک منبع است. منبع یابی رویداداین مدل در مقایسه با مدل سنتی CRUD (ایجاد، خواندن، به‌روزرسانی، حذف) مزایا و معایب مشخصی ارائه می‌دهد. اگرچه مزایای قابل توجهی مانند توانایی بازسازی حالت‌های گذشته یک سیستم، ارائه یک مسیر حسابرسی و مدیریت فرآیندهای پیچیده کسب‌وکار را ارائه می‌دهد، اما در مورد مسائلی مانند سازگاری داده‌ها، مشکلات پرس‌وجو و هزینه‌های ذخیره‌سازی نیز نیاز به احتیاط دارد. در این بخش، منبع یابی رویداد در ادامه به بررسی دقیق این مزایا و معایب خواهیم پرداخت.

منبع یابی رویداد یکی از مهمترین مزایای این مدل این است که تاریخچه کاملی از تمام تغییرات وضعیت برنامه ارائه می‌دهد. این یک منبع ارزشمند برای اشکال‌زدایی، درک عملکرد سیستم و انجام تجزیه و تحلیل بر اساس داده‌های تاریخی است. علاوه بر این، منبع یابی رویداداین امر قابلیت ردیابی تغییرات در سیستم را افزایش می‌دهد و برآورده کردن الزامات حسابرسی و انطباق را آسان‌تر می‌کند. هر رویداد، نشانه دقیقی از آنچه در سیستم تغییر کرده و زمان آن ارائه می‌دهد، که به ویژه برای سیستم‌های مالی یا برنامه‌هایی که داده‌های حساس را مدیریت می‌کنند، بسیار مهم است.

مزایای منبع‌یابی رویداد
• پیگیری کامل حسابرسی: هر تغییر به عنوان یک رویداد ثبت می‌شود و یک پیگیری کامل حسابرسی ارائه می‌دهد.
• بازسازی وضعیت گذشته: سیستم را می‌توان به هر وضعیت گذشته‌ای بازگرداند.
• سهولت اشکال‌زدایی و تحلیل: رویدادها می‌توانند برای درک علل خطاها و تحلیل رفتار سیستم مورد استفاده قرار گیرند.
• یکپارچه‌سازی پیشرفته داده‌ها: رویدادها، یکپارچه‌سازی داده‌ها را در سیستم‌های مختلف تسهیل می‌کنند.
• انعطاف‌پذیری و مقیاس‌پذیری: معماری مبتنی بر رویداد به سیستم‌ها اجازه می‌دهد تا انعطاف‌پذیرتر و مقیاس‌پذیرتر باشند.

با این حال، منبع یابی رویداد معایب را نباید نادیده گرفت. ثبت مداوم رویدادها می‌تواند نیازهای ذخیره‌سازی را افزایش داده و بر عملکرد سیستم تأثیر بگذارد. علاوه بر این، پرس‌وجو از یک مدل داده مبتنی بر رویداد می‌تواند پیچیده‌تر از پایگاه‌های داده رابطه‌ای سنتی باشد. به طور خاص، پخش مجدد همه رویدادها برای یافتن یک رویداد یا مجموعه داده خاص می‌تواند زمان‌بر و نیازمند منابع باشد. بنابراین، منبع یابی رویداد هنگام استفاده از آن، توجه به مسائلی مانند راهکارهای ذخیره‌سازی، استراتژی‌های پرس‌وجو و مدل‌سازی رویدادها بسیار مهم است.

مقایسه مدل‌های داده سنتی و منابع رویداد

ویژگی	منبع یابی رویداد	خام سنتی
مدل داده	رویدادها	ایالت
داده‌های تاریخی	تاریخچه کامل موجود است	فقط وضعیت فعلی
پرسشگری	پیچیده، تکرار رویداد	پرس و جوی ساده و مستقیم
نظارت بر حسابرسی	به طور طبیعی ارائه شده است	نیاز به مکانیسم‌های اضافی

مزایا

منبع یابی رویداد مزیت کلیدی آن، ردیابی کامل حسابرسی است که با ثبت تمام تغییرات در سیستم حاصل می‌شود. این یک مزیت قابل توجه است، به خصوص برای شرکت‌هایی که در صنایع تحت نظارت فعالیت می‌کنند. علاوه بر این، دسترسی به داده‌های تاریخی، شناسایی و رفع خطاهای سیستم را آسان‌تر می‌کند. رویدادها می‌توانند به عنوان یک ماشین زمان برای درک نحوه عملکرد سیستم استفاده شوند.

معایب

منبع یابی رویداد یکی از معایب اصلی آن، دشواری تضمین سازگاری داده‌ها است. برای پردازش متوالی رویدادها و حفظ وضعیت سازگار، طراحی و پیاده‌سازی دقیقی مورد نیاز است. علاوه بر این، پرس‌وجو در یک سیستم مبتنی بر رویداد می‌تواند پیچیده‌تر از پایگاه‌های داده سنتی باشد. برای پرس‌وجوهای بسیار پیچیده، ممکن است لازم باشد همه رویدادها دوباره پخش شوند که می‌تواند منجر به مشکلات عملکردی شود.

منبع یابی رویدادیک رویکرد قدرتمند است که مزایای قابل توجهی را در سناریوهای خاص ارائه می‌دهد. با این حال، معایب آن نیز باید به دقت مورد توجه قرار گیرد. عواملی مانند الزامات سیستم، سازگاری داده‌ها، نیازهای پرس‌وجو و هزینه‌های ذخیره‌سازی منبع یابی رویداد نقش مهمی در تعیین مناسب بودن دارد.

ویژگی‌های الگوی طراحی CQRS

CQRS (تفکیک مسئولیت پرس‌وجوی فرمان) یک الگوی طراحی است که از مدل‌های جداگانه‌ای برای فرمان‌ها (عملیات نوشتن) و پرس‌وجوها (عملیات خواندن) استفاده می‌کند. این جداسازی، مقیاس‌پذیری، عملکرد و قابلیت نگهداری برنامه را تسهیل می‌کند. منبع یابی رویداد هنگامی که در کنار CQRS استفاده شود، می‌توان ثبات داده‌ها و قابلیت حسابرسی را نیز افزایش داد. CQRS یک راه‌حل ایده‌آل برای برنامه‌هایی با منطق تجاری پیچیده و الزامات عملکرد بالا است.

CQRS بر اساس این ایده بنا شده است که عملیات خواندن و نوشتن الزامات متفاوتی دارند. عملیات خواندن معمولاً به داده‌های سریع و بهینه نیاز دارد، در حالی که عملیات نوشتن می‌تواند شامل اعتبارسنجی و قوانین تجاری پیچیده‌تری باشد. بنابراین، جداسازی این دو نوع عملیات به شما امکان می‌دهد هر کدام را مطابق با الزامات خاص خود بهینه کنید. جدول زیر ویژگی‌ها و مزایای کلیدی CQRS را خلاصه می‌کند:

ویژگی	توضیح	استفاده کنید
تمایز بین دستور و پرس و جو	مدل‌های جداگانه‌ای برای عملیات نوشتن (Command) و خواندن (Query) استفاده می‌شوند.	مقیاس‌پذیری، عملکرد و امنیت بهتر.
سازگاری داده ها	در نهایت، سازگاری بین مدل‌های خواندن و نوشتن تضمین می‌شود.	عملیات خواندن با کارایی بالا و عملیات نوشتن مقیاس‌پذیر.
انعطاف پذیری	می‌توان از پایگاه‌های داده و فناوری‌های مختلف استفاده کرد.	بخش‌های مختلف برنامه را می‌توان برای نیازهای مختلف بهینه کرد.
پیچیدگی	پیچیدگی برنامه ممکن است افزایش یابد.	این یک راه حل مناسب تر برای برنامه های کاربردی با منطق تجاری پیچیده تر ارائه می دهد.

یکی دیگر از ویژگی‌های کلیدی CQRS، قابلیت استفاده از منابع داده مختلف است. به عنوان مثال، می‌توان از یک پایگاه داده NoSQL بهینه شده برای عملیات خواندن استفاده کرد، در حالی که می‌توان از یک پایگاه داده رابطه‌ای برای عملیات نوشتن استفاده کرد. این امر آزادی انتخاب مناسب‌ترین فناوری را برای هر عملیات فراهم می‌کند. با این حال، این امر می‌تواند پیچیدگی پیاده‌سازی را افزایش دهد و نیاز به برنامه‌ریزی دقیق داشته باشد.

مراحل پیاده‌سازی CQRS
1. تحلیل و طراحی نیازها: ارزیابی الزامات برنامه و مناسب بودن CQRS.
2. تعریف مدل‌های دستور و پرس‌وجو: ایجاد مدل‌های جداگانه برای عملیات نوشتن و خواندن.
3. تضمین همگام‌سازی داده‌ها: مدیریت سازگاری داده‌ها بین مدل‌های خواندن و نوشتن.
4. زیرساخت را راه‌اندازی کنید: پایگاه‌های داده لازم، صف‌های پیام و سایر مؤلفه‌ها را پیکربندی کنید.
5. تست و اعتبارسنجی: اطمینان حاصل کنید که برنامه به درستی کار می‌کند و عملکرد آن را بهینه کنید.

برای پیاده‌سازی موفقیت‌آمیز CQRS، تیم توسعه باید بر این الگوی طراحی تسلط داشته باشد و الزامات برنامه را کاملاً درک کند. در صورت پیاده‌سازی نادرست، CQRS می‌تواند پیچیدگی برنامه را افزایش داده و در ارائه مزایای مورد انتظار شکست بخورد. بنابراین، برنامه‌ریزی دقیق و بهبود مستمر برای موفقیت CQRS بسیار مهم است.

یکپارچه‌سازی منابع رویداد و CQRS

منبع یابی رویداد و الگوهای CQRS (تفکیک مسئولیت پرس‌وجوی فرمان) ابزارهای قدرتمندی هستند که اغلب در معماری‌های برنامه‌های مدرن با هم استفاده می‌شوند. ادغام این دو الگو می‌تواند مقیاس‌پذیری، عملکرد و قابلیت نگهداری سیستم را به طور قابل توجهی بهبود بخشد. با این حال، چندین نکته کلیدی وجود دارد که باید برای ادغام موفقیت‌آمیز در نظر گرفته شوند. سازگاری داده‌ها، مدیریت رویدادها و معماری کلی سیستم به ویژه برای موفقیت آن بسیار مهم هستند.

در طول فرآیند ادغام، تفکیک واضح مسئولیت‌های فرمان و پرس‌وجو، مطابق با اصول اساسی الگوی CQRS، ضروری است. سمت فرمان، عملیاتی را که باعث ایجاد تغییرات در سیستم می‌شوند، مدیریت می‌کند، در حالی که سمت پرس‌وجو، داده‌های موجود را می‌خواند و گزارش می‌دهد. منبع یابی رویداد این تمایز حتی واضح‌تر هم می‌شود، زیرا هر دستور به عنوان یک رویداد ثبت می‌شود و این رویدادها برای بازسازی وضعیت سیستم استفاده می‌شوند.

مرحله	توضیح	نکات مهم
۱. طراحی	برنامه‌ریزی یکپارچه‌سازی الگوهای CQRS و Event Sourcing	تعیین مدل‌های فرمان و پرس‌وجو، طراحی طرحواره رویداد
۲. پایگاه داده	ایجاد و پیکربندی فروشگاه رویداد	ذخیره‌سازی منظم و قابل اعتماد رویدادها، بهینه‌سازی عملکرد
۳. کاربرد	پیاده‌سازی کنترل‌کننده‌های فرمان و کنترل‌کننده‌های رویداد	پردازش مداوم رویدادها، مدیریت خطا
۴. تست	اعتبارسنجی یکپارچه‌سازی و آزمایش عملکرد	تضمین سازگاری داده‌ها، آزمایش‌های مقیاس‌پذیری

در این مرحله، رعایت برخی الزامات برای موفقیت‌آمیز بودن ادغام مهم است. لیست زیر: الزامات ادغام این الزامات تحت عنوان زیر خلاصه می‌شوند:

• انتخاب فروشگاه رویداد: باید یک فروشگاه رویداد انتخاب شود که قابل اعتماد، مقیاس‌پذیر و کارآمد باشد.
• سریال سازی رویدادها: باید از سریال‌سازی و از سریال‌زدایی مداوم رویدادها اطمینان حاصل شود.
• ارتباط ناهمزمان: باید از مکانیزم‌های ارتباطی ناهمزمان بین کنترل‌کننده‌های فرمان و رویداد استفاده شود.
• سازگاری داده ها: برای اطمینان از سازگاری داده‌ها در پردازش رویدادها، باید از سازوکارهای مناسب (مانند تراکنش‌ها، خودتوانی) استفاده شود.
• مدیریت خطا: باید اطمینان حاصل شود که خطاهایی که ممکن است در طول پردازش حادثه رخ دهند، به درستی مدیریت و جبران می‌شوند.
• به‌روزرسانی مدل‌های پرس‌وجو: باید سازوکارهایی ایجاد شود تا مدل‌های پرس‌وجو پس از پردازش رویدادها، به‌روزرسانی شوند.

برآورده کردن این الزامات، قابلیت اطمینان و عملکرد سیستم را افزایش می‌دهد، ضمن اینکه سازگاری آن با تغییرات آینده را نیز تسهیل می‌کند. همچنین تشخیص و حل خطاهای سیستم را ساده می‌کند. حال بیایید نگاهی دقیق‌تر به جزئیات دو لایه کلیدی یکپارچه‌سازی بیندازیم: پایگاه داده و لایه برنامه.

ادغام پایگاه داده

منبع یابی رویداد در یکپارچه‌سازی CQRS، پایگاه داده یک جزء حیاتی است که در آن رویدادها به طور مداوم ذخیره می‌شوند و مدل‌های پرس‌وجو ساخته می‌شوند. یک انبار رویداد، پایگاه داده‌ای است که در آن رویدادها به صورت متوالی و تغییرناپذیر ذخیره می‌شوند. این پایگاه داده باید ثبات و یکپارچگی رویدادها را تضمین کند. همچنین باید بهینه شود تا امکان خواندن و پردازش سریع رویدادها را فراهم کند.

ادغام لایه برنامه

در لایه برنامه، کنترل‌کننده‌های فرمان و کنترل‌کننده‌های رویداد نقش‌های مهمی ایفا می‌کنند. کنترل‌کننده‌های فرمان، فرمان‌ها را دریافت می‌کنند، رویدادهای مربوطه را تولید می‌کنند و آنها را در مخزن رویداد ذخیره می‌کنند. کنترل‌کننده‌های رویداد نیز به نوبه خود، مدل‌های پرس‌وجو را با دریافت رویدادها از مخزن رویداد به‌روزرسانی می‌کنند. ارتباط بین این دو مؤلفه معمولاً از طریق سیستم‌های پیام‌رسانی ناهمزمان انجام می‌شود. به عنوان مثال:

«در لایه برنامه، پیکربندی مناسب کنترل‌کننده‌های فرمان و کنترل‌کننده‌های رویداد مستقیماً بر عملکرد کلی و مقیاس‌پذیری سیستم تأثیر می‌گذارد. پیام‌رسانی ناهمزمان، ارتباط بین این دو مؤلفه را انعطاف‌پذیرتر و مقاوم‌تر می‌کند.»

اجرای موفقیت‌آمیز این یکپارچه‌سازی نیازمند تجربه تیم‌های توسعه و استفاده از ابزارهای مناسب است. همچنین نظارت و بهینه‌سازی مداوم عملکرد سیستم بسیار مهم است.

تصورات غلط رایج در مورد منبع‌یابی رویداد

منبع یابی رویداداز آنجا که این یک رویکرد پیچیده و نسبتاً جدید است، ممکن است در طول اجرای آن برخی سوءتفاهم‌ها ایجاد شود. این سوءتفاهم‌ها می‌توانند بر تصمیمات طراحی تأثیر بگذارند و منجر به شکست در اجرا شوند. بنابراین، مهم است که از این سوءتفاهم‌ها آگاه باشید و به طور مناسب به آنها رسیدگی کنید.

جدول زیر نشان می دهد، منبع یابی رویداد خلاصه‌ای از سوءتفاهم‌های رایج و مشکلاتی که این سوءتفاهم‌ها می‌توانند ایجاد کنند:

سوء تفاهم نکن	توضیح	نتایج احتمالی
فقط برای ثبت وقایع حسابرسی استفاده می‌شود	منبع یابی رویدادتصور می‌شود که فقط برای ثبت وقایع گذشته استفاده می‌شود.	عدم ردیابی کامل تمام تغییرات در سیستم، مشکلات در تشخیص خطاها.
مناسب برای هر کاربردی	هر برنامه منبع یابی رویدادتصور غلطی که او به آن نیاز دارد.	پیچیدگی بیش از حد برای برنامه‌های ساده، هزینه‌های توسعه را افزایش می‌دهد.
رویدادها قابل حذف/تغییر نیستند	تغییرناپذیری رویدادها به این معنی نیست که رویدادهای اشتباه قابل اصلاح نیستند.	کار با داده‌های نادرست، باعث ایجاد ناهماهنگی در سیستم می‌شود.
این یک رویکرد بسیار پیچیده است	منبع یابی رویدادیادگیری و به کارگیری آن دشوار تلقی می‌شود.	وقتی تیم‌های توسعه از این رویکرد اجتناب می‌کنند، مزایای بالقوه از دست می‌روند.

دلایل مختلفی پشت این سوءتفاهم‌ها وجود دارد. این دلایل عموماً عبارتند از: فقدان دانش، بی‌تجربگی و منبع یابی رویداداین ناشی از درک نادرست از پیچیدگی ... است. بیایید این دلایل را با جزئیات بیشتری بررسی کنیم:

علل سوء تفاهم
• تحقیقات ناکافی: منبع یابی رویدادعدم تحقیق در مورد اصول اولیه و زمینه‌های استفاده از .
• کمبود تجربه: قبلاً منبع یابی رویداد فقدان تجربه اجرایی و عملی.
• منابع نادرست: تلاش برای یادگیری از منابعی که غیرقابل اعتماد هستند یا حاوی اطلاعات ناقص هستند.
• درک پیچیدگی: منبع یابی رویداداین تعصب که این یک راه حل بیش از حد پیچیده است.
• فقدان الگو: موفق منبع یابی رویداد عدم بررسی نمونه‌هایی از کاربردهای آنها.
• کمبود مربی: نداشتن راهنمایی یک مربی یا مشاور باتجربه.

برای رفع این سوء تفاهم ها، منبع یابی رویداددرک چیستی، زمان استفاده از آن و چالش‌های بالقوه‌اش مهم است. آموزش، پروژه‌های نمونه و یادگیری از توسعه‌دهندگان باتجربه می‌تواند به گسترش دانش شما کمک کند. مهم است به یاد داشته باشید که مانند هر فناوری دیگری، منبع یابی رویداد همچنین زمانی ارزشمند است که در زمینه مناسب و به روش صحیح به کار گرفته شود.

استفاده از منبع‌یابی رویداد

منبع یابی رویداداین رویکردی برای ثبت تغییرات در وضعیت برنامه به صورت دنباله‌ای از رویدادها است. برخلاف عملیات سنتی پایگاه داده، این رویکرد به جای ذخیره کردن صرفاً آخرین وضعیت، تمام تغییرات را به ترتیب زمانی ذخیره می‌کند. این امر امکان بازگشت به هر وضعیت قبلی یا درک چگونگی تغییر سیستم را فراهم می‌کند. منبع یابی رویداد، مزایای زیادی را به ویژه در برنامه‌هایی با فرآیندهای تجاری پیچیده ارائه می‌دهد.

ویژگی	پایگاه داده سنتی	منبع یابی رویداد
ذخیره‌سازی داده‌ها	فقط آخرین وضعیت	همه رویدادها (تغییرات)
بازگشت به گذشته	دشوار یا غیرممکن	آسان و مستقیم
حسابرسی	پیچیده، ممکن است به جداول اضافی نیاز داشته باشد	به طور طبیعی پشتیبانی می‌شود
عملکرد	مشکلات مربوط به فرآیندهای به‌روزرسانی فشرده	بهینه‌سازی آسان‌تر خواندن

منبع یابی رویدادپیاده‌سازی نیازمند انتقال سیستم به معماری رویدادمحور است. هر عملی یک یا چند رویداد را فعال می‌کند و این رویدادها در یک مخزن رویداد ذخیره می‌شوند. مخزن رویداد یک پایگاه داده تخصصی است که ترتیب زمانی رویدادها را حفظ کرده و قابلیت بازپخش رویداد را فراهم می‌کند. این امر به حالت برنامه اجازه می‌دهد تا در هر زمانی دوباره ایجاد شود.

مراحل استفاده
1. تعریف رویدادها: رویدادهای کلیدی در دامنه برنامه خود را شناسایی کنید.
2. راه‌اندازی فروشگاه رویداد: یک فروشگاه رویداد قابل اعتماد برای ذخیره رویدادها انتخاب یا ایجاد کنید.
3. ایجاد کنترل‌کننده‌های رویداد: کنترل‌کننده‌هایی بنویسید که به رویدادها واکنش نشان داده و وضعیت برنامه را به‌روزرسانی کنند.
4. تبدیل دستورات به رویدادها: اقدامات کاربر یا ورودی‌های سیستم را به رویدادها تبدیل کنید.
5. بازسازی وضعیت برنامه: در صورت لزوم، با اجرای مجدد رویدادها، وضعیت برنامه را بازیابی کنید.

منبع یابی رویداد الگوی CQRS (تفکیک مسئولیت پرس‌وجوی فرمان) نیز اغلب مورد استفاده قرار می‌گیرد. CQRS استفاده از مدل‌های جداگانه برای فرمان‌ها (عملیات نوشتن) و پرس‌وجوها (عملیات خواندن) را توصیه می‌کند. این امر امکان ایجاد مدل‌های داده بهینه‌شده جداگانه برای هر نوع عملیات را فراهم می‌کند. به عنوان مثال، سمت نوشتن ممکن است از ذخیره‌سازی رویداد استفاده کند در حالی که سمت خواندن ممکن است از یک پایگاه داده یا حافظه پنهان متفاوت استفاده کند.

پروژه های نمونه

منبع یابی رویدادبررسی نمونه‌هایی از چگونگی استفاده از این روش می‌تواند به درک بهتر این رویکرد کمک کند. به عنوان مثال، در یک برنامه تجارت الکترونیک، هر تراکنش، مانند ایجاد سفارش، دریافت وجه یا به‌روزرسانی موجودی، می‌تواند به عنوان یک رویداد ثبت شود. این رویدادها می‌توانند برای ردیابی تاریخچه سفارش، تولید گزارش‌ها و حتی تجزیه و تحلیل رفتار مشتری استفاده شوند. علاوه بر این، در سیستم‌های مالی، هر تراکنش (واریز، برداشت، انتقال) می‌تواند به عنوان یک رویداد ثبت شود و فرآیندهای حسابرسی و تطبیق حساب را ساده‌تر کند.

Event Sourcing هر تغییری را ثبت می‌کند و به ما امکان می‌دهد تاریخچه سیستم را درک کنیم. این یک منبع ارزشمند نه تنها برای اشکال‌زدایی، بلکه برای توسعه‌های آینده نیز هست.

مقایسه CQRS و Event Sourcing

CQRS (تفکیک مسئولیت پرس‌وجوی فرمان) و منبع یابی رویداددو الگوی طراحی قدرتمند هستند که اغلب در معماری‌های نرم‌افزار مدرن با هم استفاده می‌شوند. در حالی که هر دو برای مدیریت الزامات پیچیده کسب‌وکار و بهبود عملکرد برنامه استفاده می‌شوند، بر مشکلات متفاوتی تمرکز دارند و راه‌حل‌های متفاوتی ارائه می‌دهند. بنابراین، مقایسه این دو الگو برای درک زمان و نحوه استفاده از آنها مهم است.

جدول زیر CQRS را نشان می‌دهد و منبع یابی رویداد این امر تفاوت‌ها و شباهت‌های اساسی بین موارد زیر را به طور واضح‌تری آشکار می‌کند:

ویژگی	CQRS	منبع یابی رویداد
هدف اصلی	جداسازی عملیات خواندن و نوشتن	ثبت تغییرات وضعیت برنامه به صورت دنباله ای از رویدادها
مدل داده	مدل‌های مختلف داده برای خواندن و نوشتن	گزارش رویداد
پایگاه داده	چندین پایگاه داده (جداگانه برای خواندن و نوشتن) یا ساختارهای مختلف در همان پایگاه داده	یک پایگاه داده بهینه شده برای ذخیره رویدادها (Event Store)
پیچیدگی	متوسط، اما مدیریت سازگاری داده‌ها می‌تواند پیچیده باشد	در سطح بالا، مدیریت، بازپخش و حفظ ثبات در رویدادها می‌تواند چالش برانگیز باشد.

ویژگی های مقایسه

• هدف: در حالی که CQRS با جداسازی عملیات خواندن و نوشتن، قصد افزایش عملکرد و مقیاس‌پذیری را دارد، Event Sourcing با ثبت تغییرات وضعیت برنامه به عنوان رویداد، امکان حسابرسی و بازسازی تاریخچه را فراهم می‌کند.
• ذخیره سازی داده ها: در حالی که CQRS از مدل‌های داده‌ای متفاوتی برای خواندن و نوشتن استفاده می‌کند، Event Sourcing تمام تغییرات را در یک گزارش رویداد ذخیره می‌کند.
• پیچیدگی: در حالی که CQRS می‌تواند پیچیدگی را افزایش دهد، به خصوص از نظر تضمین سازگاری داده‌ها، Event Sourcing پیچیدگی بیشتری را از نظر سازگاری رویدادها، نسخه‌بندی و بازپخش رویدادها ایجاد می‌کند.
• زمینه های استفاده: در حالی که CQRS در برنامه‌هایی با نرخ خواندن/نوشتن بالا و قوانین تجاری پیچیده مفید است، Event Sourcing در سیستم‌هایی با الزامات حسابرسی بالا و جایی که تجزیه و تحلیل تاریخی مهم است، مزیتی را ارائه می‌دهد.
• ادغام: CQRS و Event Sourcing اغلب با هم استفاده می‌شوند. CQRS برای پردازش دستورات و تولید رویدادها استفاده می‌شود، در حالی که Event Sourcing به طور مداوم آن رویدادها را ذخیره کرده و مدل‌های خوانده شده را به‌روزرسانی می‌کند.

منبع یابی رویداد و CQRS دو الگوی مجزا هستند که مکمل یکدیگرند اما اهداف متفاوتی را دنبال می‌کنند. وقتی در سناریوی مناسب با هم استفاده شوند، می‌توانند انعطاف‌پذیری، مقیاس‌پذیری و کنترل‌پذیری برنامه‌ها را به میزان قابل توجهی افزایش دهند. مهم است که قبل از استفاده از هر یک از آنها، نیازهای برنامه خود و پیچیدگی‌های هر الگو را به دقت در نظر بگیرید.

شایان ذکر است که:

در حالی که CQRS بخش‌های خواندن و نوشتن سیستم را از هم جدا می‌کند، Event Sourcing این عملیات نوشتن را به صورت دنباله‌ای از رویدادها ثبت می‌کند. استفاده همزمان از این دو، خوانایی و قابلیت حسابرسی سیستم را افزایش می‌دهد.

نکات مربوط به منبع‌یابی رویداد و CQRS

منبع یابی رویداد پیاده‌سازی معماری‌های CQRS می‌تواند فرآیندی پیچیده باشد و ملاحظات زیادی برای پیاده‌سازی موفقیت‌آمیز آن ضروری است. این نکات به شما کمک می‌کند تا از این معماری‌ها به طور مؤثرتری استفاده کنید و از مشکلات رایج جلوگیری کنید. هر نکته مبتنی بر تجربه از سناریوهای دنیای واقعی است و راهنمایی‌های عملی برای بهبود موفقیت پروژه‌های شما ارائه می‌دهد.

مدل داده خود را با دقت طراحی کنید. منبع یابی رویداد رویدادها، پایه و اساس سیستم شما را تشکیل می‌دهند. بنابراین، مدل‌سازی دقیق و کامل رویدادهای شما بسیار مهم است. رویدادهای خود را طوری طراحی کنید که به بهترین شکل نیازهای کسب‌وکار شما را منعکس کند و ساختاری انعطاف‌پذیر را تضمین کند که بتواند با تغییرات آینده سازگار شود.

سرنخ	توضیح	اهمیت
رویدادها را با دقت مدل‌سازی کنید	انعکاس دقیق الزامات تجاری رویدادها	بالا
انتخاب راهکار مناسب برای ذخیره‌سازی داده‌ها	عملکرد و مقیاس‌پذیری ذخیره‌سازی رویداد	بالا
بهینه سازی الگوهای خواندن در CQRS	بخش خواندن سریع و کارآمد است	بالا
در نسخه‌بندی دقت کنید	چگونه طرحواره‌های رویداد در طول زمان تغییر می‌کنند	وسط

انتخاب راهکار مناسب برای ذخیره‌سازی داده‌ها، منبع یابی رویداد این برای موفقیت معماری حیاتی است. یک انبار رویداد جایی است که همه رویدادها به صورت متوالی ذخیره می‌شوند و بنابراین باید عملکرد و مقیاس‌پذیری بالایی را ارائه دهند. فناوری‌های متنوعی برای ذخیره‌سازی رویداد در دسترس هستند، از جمله پایگاه‌های داده تخصصی، راه‌حل‌های انبار رویداد و صف‌های پیام. انتخاب شما باید به الزامات خاص پروژه و نیازهای مقیاس‌پذیری شما بستگی داشته باشد.

نکاتی برای اجرای موفقیت‌آمیز
• رویدادها را برای انعکاس فرآیندهای کسب‌وکارتان مدل‌سازی کنید.
• مدل‌های خواندن خود را بر اساس نیازهای پرس‌وجوی خود بهینه کنید.
• با توسعه استراتژی‌های نسخه‌بندی، تغییرات در طرحواره‌های رویداد را مدیریت کنید.
• یک پایگاه داده یا راهکار ذخیره‌سازی رویداد مناسب را به عنوان ذخیره‌سازی رویداد انتخاب کنید.
• دستورات و رویدادهای سمت CQRS را به درستی مدیریت کنید.
• عملکرد را رصد کنید و در صورت لزوم بهینه سازی کنید.

بهینه‌سازی الگوهای خواندن در CQRS می‌تواند عملکرد برنامه شما را به طور قابل توجهی بهبود بخشد. الگوهای خواندن، ساختارهای داده‌ای هستند که برای ارائه داده‌ها به رابط کاربری برنامه شما یا سایر سیستم‌ها استفاده می‌شوند. این الگوها معمولاً از رویدادها تولید می‌شوند و باید بر اساس الزامات پرس‌وجو بهینه شوند. برای بهینه‌سازی الگوهای خواندن، می‌توانید داده‌ها را از قبل محاسبه کنید، از شاخص‌ها استفاده کنید و داده‌های غیرضروری را فیلتر کنید.

تعیین هدف برای موفقیت در اپلیکیشن

منبع یابی رویداد تعیین اهداف روشن برای موفقیت در پیاده‌سازی الگوهای CQRS بسیار مهم است. این اهداف به تعریف دامنه، انتظارات و معیارهای موفقیت پروژه کمک می‌کنند. فرآیند تعیین هدف باید نه تنها الزامات فنی، بلکه ارزش تجاری و تجربه کاربری را نیز در نظر بگیرد.

جدول زیر برخی از عوامل کلیدی که باید در طول فرآیند تعیین هدف در نظر بگیرید و تأثیر بالقوه آنها را نشان می‌دهد.

عامل	توضیح	اثرات بالقوه
الزامات شغلی	این برنامه از کدام فرآیندهای تجاری پشتیبانی خواهد کرد؟	تعیین ویژگی‌ها، اولویت‌بندی
عملکرد	برنامه چقدر باید سریع و مقیاس‌پذیر باشد	انتخاب زیرساخت، استراتژی‌های بهینه‌سازی
سازگاری داده ها	داده‌ها چقدر باید دقیق و به‌روز باشند	مدیریت حوادث، حل اختلاف
قابلیت استفاده	استفاده از برنامه چقدر باید آسان باشد	طراحی رابط کاربری، بازخورد کاربر

مواردی که باید هنگام تعیین اهداف در نظر بگیرید

1. اهداف قابل اندازه‌گیری تعیین کنید: Hedeflerinizin somut ve ölçülebilir olduğundan emin olun. Örneğin, Sistem tepki süresini %20 azaltmak gibi.
2. واقع‌بین باشید: با توجه به منابع و جدول زمانی موجود، اهداف قابل دستیابی تعیین کنید.
3. تمرکز بر ارزش تجاری: علاوه بر اهداف فنی، اهدافی را تعیین کنید که ارزش تجاری ایجاد می‌کنند، مانند بهبود رضایت مشتری.
4. همکاری با ذینفعان: هنگام تعریف اهداف، همه ذینفعان (تحلیلگران کسب و کار، توسعه‌دهندگان، آزمایش‌کنندگان، کاربران) را درگیر کنید.
5. انعطاف پذیر باشید: اهداف را همزمان با پیشرفت پروژه بررسی کنید و در صورت لزوم آنها را تطبیق دهید.

تعیین اهداف برای موفقیت، مانند یک قطب‌نما در طول پروژه عمل می‌کند و به شما در تصمیم‌گیری‌های صحیح و مدیریت مؤثر منابع کمک می‌کند. به یاد داشته باشید، بدون اهداف به‌خوبی تعریف‌شده، منبع یابی رویداد پیاده‌سازی موفقیت‌آمیز الگوهای پیچیده‌ای مانند CQRS دشوار است. با یک چشم‌انداز و استراتژی روشن، می‌توانید از تمام پتانسیل برنامه خود استفاده کنید.

نتیجه‌گیری: آینده‌ی منبع‌یابی رویداد و CQRS

منبع یابی رویداد و الگوهای معماری CQRS در فرآیندهای توسعه نرم‌افزار مدرن به طور فزاینده‌ای اهمیت پیدا می‌کنند. این الگوها به دلیل مزایای خود، به ویژه برای برنامه‌هایی با منطق تجاری پیچیده که نیاز به عملکرد و مقیاس‌پذیری بالا دارند، برجسته هستند. با این حال، پیچیدگی و منحنی یادگیری مرتبط با این الگوها نباید نادیده گرفته شود. در صورت پیاده‌سازی صحیح، سیستم‌ها را قادر می‌سازند تا انعطاف‌پذیرتر، قابل ردیابی‌تر و قابل نگهداری‌تر باشند.

منبع یابی رویداد و CQRS آینده‌ای روشن دارد. با گسترش فناوری‌های محاسبات ابری و پذیرش معماری‌های میکروسرویس، کاربرد و مزایای این الگوها فقط افزایش خواهد یافت. به خصوص در معماری‌های رویداد محور، منبع یابی رویدادنقش حیاتی در تضمین ثبات داده‌ها و واکنش‌پذیری سیستم‌ها ایفا خواهد کرد.

• استراتژی‌های آینده
• افزایش ادغام در معماری‌های میکروسرویس‌ها.
• بهبود سازگاری با معماری‌های رویدادمحور.
• تسهیل ادغام با راهکارهای مبتنی بر ابر.
• افزایش آموزش و منابع برای توسعه‌دهندگان.
• تشویق به حمایت جامعه و به اشتراک گذاری اطلاعات.
• توسعه اکوسیستم ابزار و کتابخانه.

در جدول زیر، منبع یابی رویداد و تأثیرات و کاربردهای بالقوه آینده CQRS خلاصه شده است:

منطقه	تاثیر بالقوه	مثال استفاده
امور مالی	سهولت ردیابی و حسابرسی تراکنش‌ها	تراکنش‌های حساب بانکی، تراکنش‌های کارت اعتباری
تجارت الکترونیک	پیگیری سفارشات و مدیریت موجودی	تاریخچه سفارش، ردیابی سطح موجودی
سلامتی	نظارت و مدیریت پرونده‌های بیماران	سابقه بیمار، پیگیری دارو
لجستیک	ردیابی محموله و بهینه‌سازی مسیر	ردیابی بار، فرآیندهای تحویل

منبع یابی رویداد و CQRS جایگاه دائمی در دنیای توسعه نرم‌افزار به دست آورده‌اند. مزایا و انعطاف‌پذیری ارائه شده توسط این الگوها، افزایش استفاده از آنها را در پروژه‌های آینده تضمین می‌کند. با این حال، پیاده‌سازی آنها بدون تجزیه و تحلیل و برنامه‌ریزی مناسب می‌تواند منجر به مشکلات غیرمنتظره‌ای شود. بنابراین، ارزیابی دقیق الزامات سیستم و چالش‌های بالقوه قبل از استفاده از این الگوها بسیار مهم است.

سوالات متداول

تفاوت‌های کلیدی در استفاده از Event Sourcing در مقایسه با پایگاه‌های داده سنتی چیست؟

در حالی که پایگاه‌های داده سنتی وضعیت فعلی برنامه را ذخیره می‌کنند، منبع‌یابی رویداد تمام تغییرات (رویدادها) تجربه شده توسط برنامه در گذشته را ذخیره می‌کند. این امر مزایایی مانند پرس‌وجوی گذشته‌نگر، ردیابی حسابرسی و اشکال‌زدایی را فراهم می‌کند. همچنین امکان بازسازی داده‌ها را به روش‌های مختلف فراهم می‌کند.

معماری CQRS چگونه عملکرد را در سیستم‌های پیچیده بهبود می‌بخشد و استفاده از آن در چه موقعیت‌هایی به ویژه مفید است؟

CQRS عملیات خواندن و نوشتن را از هم جدا می‌کند و مدل‌های داده و منابع بهینه را برای هر عملیات فعال می‌کند. این امر عملکرد را بهبود می‌بخشد، به ویژه در برنامه‌های کاربردی با نیاز به خواندن زیاد. این امر به ویژه در سیستم‌هایی با منطق تجاری پیچیده، نیازهای متنوع کاربر و الزامات مقیاس‌پذیری بالا مفید است.

ادغام Event Sourcing و CQRS چگونه بر فرآیند توسعه تأثیر می‌گذارد و چه پیچیدگی‌های دیگری را ایجاد می‌کند؟

ادغام می‌تواند توسعه را پیچیده‌تر کند زیرا به معماری پیچیده‌تری نیاز دارد. این امر چالش‌هایی مانند سازگاری رویداد، توالی رویداد و مدیریت چندین پیش‌بینی را ایجاد می‌کند. با این حال، سیستمی انعطاف‌پذیرتر، مقیاس‌پذیرتر و قابل کنترل‌تر را فراهم می‌کند.

چرا اطمینان از ثبات و توالی صحیح رویدادها در Event Sourcing بسیار مهم است و چگونه این امر محقق می‌شود؟

ثبات و ترتیب رویدادها برای ایجاد مجدد وضعیت صحیح برنامه بسیار مهم است. رویدادهای نادرست مرتب شده یا متناقض می‌توانند منجر به فساد داده‌ها و نتایج نادرست شوند. تکنیک‌هایی مانند قابلیت‌های ترتیب‌بندی فناوری ذخیره رویداد، کنترل‌کننده‌های رویداد خودتوان و تعریف دقیق مرزهای تراکنش برای اطمینان از این امر استفاده می‌شوند.

تفاوت‌های کلیدی بین بخش‌های «فرمان» و «پرس‌وجو» در CQRS چیست و مسئولیت‌های هر بخش چیست؟

سمت فرمان (Command) نشان‌دهنده عملیاتی است که وضعیت برنامه را تغییر می‌دهند (می‌نویسند). سمت پرس‌وجو (Query) نشان‌دهنده عملیاتی است که وضعیت فعلی برنامه را می‌خوانند (می‌خواندند). سمت فرمان معمولاً شامل اعتبارسنجی و منطق تجاری پیچیده‌تری است، در حالی که سمت پرس‌وجو از مدل‌های داده ساده‌شده برای بهینه‌سازی عملکرد استفاده می‌کند.

هنگام استفاده از Event Sourcing، کدام نوع ذخیره رویداد باید ترجیح داده شود و چه عواملی بر این انتخاب تأثیر می‌گذارند؟

انتخاب محل ذخیره رویداد به مقیاس‌پذیری، عملکرد، سازگاری داده‌ها و الزامات هزینه برنامه بستگی دارد. گزینه‌های مختلفی از جمله EventStoreDB، Kafka و راه‌حل‌های مختلف مبتنی بر ابر در دسترس هستند. انتخاب موردی که به بهترین وجه با نیازهای برنامه مطابقت داشته باشد، مهم است.

چه نوع رویکردها و استراتژی‌های تست برای پیاده‌سازی موفقیت‌آمیز Event Sourcing و CQRS در یک پروژه توصیه می‌شود؟

پروژه‌های Event Sourcing و CQRS باید از رویکردهای مختلف تست، از جمله تست‌های واحد، تست‌های یکپارچه‌سازی و تست‌های سرتاسری، استفاده کنند. تأیید عملکرد صحیح کنترل‌کننده‌های رویداد، پیش‌بینی‌ها و کنترل‌کننده‌های فرمان از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. آزمایش جریان‌های رویداد و سازگاری داده‌ها نیز بسیار مهم است.

هنگام استفاده از Event Sourcing، چه استراتژی‌هایی برای پرس‌وجوی داده‌ها استفاده می‌شود و این استراتژی‌ها چگونه تحت تأثیر عملکرد قرار می‌گیرند؟

پرس‌وجوی داده‌ها اغلب با استفاده از مدل‌های خواندن یا پیش‌بینی‌ها انجام می‌شود. این پیش‌بینی‌ها، مجموعه داده‌هایی هستند که از رویدادهای موجود در فروشگاه رویداد ایجاد شده و برای پرس‌وجوها بهینه شده‌اند. به‌موقع بودن و پیچیدگی پیش‌بینی‌ها می‌تواند بر عملکرد پرس‌وجو تأثیر بگذارد. بنابراین، طراحی و به‌روزرسانی دقیق پیش‌بینی‌ها بسیار مهم است.

اطلاعات بیشتر: درباره Event Sourcing بیشتر بدانید