تضمین امنیت در ارتباطات ایمیلی امروزه بسیار مهم است. بنابراین، روش‌های احراز هویت ایمیل با تأیید صحت ایمیل‌های ارسالی، به جلوگیری از کلاهبرداری کمک می‌کنند. در این پست وبلاگ، ما به طور مفصل بررسی می‌کنیم که احراز هویت ایمیل چیست و پروتکل‌های SPF، DKIM و DMARC چگونه کار می‌کنند. SPF مجوز سرور فرستنده را تأیید می‌کند، در حالی که DKIM تضمین می‌کند که محتوای ایمیل تغییر نکرده است. از سوی دیگر، DMARC با تصمیم‌گیری در مورد اقدامات لازم بر اساس نتایج SPF و DKIM، محافظت جامع‌تری را ارائه می‌دهد. این پست همچنین نحوه پیاده‌سازی این فناوری‌ها، مزایا و معایب آنها و بهترین شیوه‌ها برای امنیت ایمیل را پوشش می‌دهد. مراحلی را که باید برای بهبود امنیت ایمیل خود انجام دهید، بیاموزید.

احراز هویت ایمیل چیست؟

شناسه ایمیل احراز هویت مجموعه‌ای از تکنیک‌هاست که تأیید می‌کند ایمیل ارسالی واقعاً از منبعی که ادعا می‌کند، سرچشمه گرفته است. این فرآیند به جلوگیری از فعالیت‌های مخرب مانند کلاهبرداری ایمیلی، حملات فیشینگ و هرزنامه کمک می‌کند. روش‌های احراز هویت ایمیل، اصالت دامنه ارسال‌کننده را تضمین می‌کنند و به سرورهای گیرنده اجازه می‌دهند ایمیل‌های جعلی را شناسایی و مسدود کنند. این امر هم از اعتبار فرستنده محافظت می‌کند و هم امنیت گیرندگان را افزایش می‌دهد.

احراز هویت ایمیل برای تضمین امنیت ارتباطات ایمیلی بسیار مهم است. با افزایش تهدیدات سایبری امروزه، حملات از طریق ایمیل نیز به طور قابل توجهی افزایش یافته است. این حملات معمولاً با هدف سرقت اطلاعات شخصی کاربران، کلاهبرداری مالی یا انتشار بدافزار انجام می‌شوند. شناسه ایمیل روش‌های احراز هویت با ایجاد یک مکانیسم دفاعی در برابر چنین حملاتی، به محافظت از کاربران و سازمان‌ها کمک می‌کنند.

• چارچوب سیاست فرستنده (SPF)
• شناسایی ایمیل کلید دامنه (DKIM)
• احراز هویت، گزارش‌دهی و انطباق پیام مبتنی بر دامنه (DMARC)
• رمزگذاری TLS
• شناسه فرستنده

روش‌های اصلی مورد استفاده در احراز هویت ایمیل شامل SPF (چارچوب سیاست فرستنده)، DKIM (نامه شناسایی‌شده با کلیدهای دامنه) و DMARC (احراز هویت، گزارش‌دهی و انطباق پیام مبتنی بر دامنه) است. SPF مجوز سرور فرستنده را تأیید می‌کند، در حالی که DKIM تأیید می‌کند که محتوای ایمیل تغییر نکرده است. DMARC نحوه پردازش ایمیل‌ها را بر اساس نتایج SPF و DKIM تعیین می‌کند و یک مکانیسم گزارش‌دهی ارائه می‌دهد. استفاده از این روش‌ها در کنار هم به تضمین امنیت جامع ایمیل کمک می‌کند.

روش احراز هویت	توضیح	هدف
SPF (چارچوب خط مشی فرستنده)	بررسی می کند که آیا سرور ارسال کننده مجاز است یا خیر.	جلوگیری از جعل ایمیل.
DKIM (ایمیل شناسایی شده با کلیدهای دامنه)	تأیید می‌کند که محتوای ایمیل تغییر نکرده است.	تضمین یکپارچگی ایمیل.
DMARC (احراز هویت پیام مبتنی بر دامنه، گزارش‌دهی و انطباق)	نحوه پردازش ایمیل‌ها را بر اساس نتایج SPF و DKIM تعیین می‌کند.	برای افزایش امنیت ایمیل و ارائه گزارش.
رمزگذاری TLS	ارتباطات ایمیلی را رمزگذاری می‌کند.	محافظت از محرمانگی ایمیل.

شناسه ایمیل احراز هویت ابزاری ضروری برای ایمن‌سازی ارتباطات ایمیلی است. پیاده‌سازی صحیح روش‌هایی مانند SPF، DKIM و DMARC دفاع مؤثری در برابر فیشینگ ایمیل فراهم می‌کند و امنیت فرستندگان و گیرندگان را افزایش می‌دهد. بنابراین، استفاده و به‌روزرسانی منظم روش‌های احراز هویت ایمیل برای همه سازمان‌ها و افراد مهم است.

SPF چیست و چگونه کار می‌کند؟

شناسه ایمیل SPF (چارچوب سیاست فرستنده)، یکی از روش‌های احراز هویت، پروتکلی است که مجوز سرورهای ارسال‌کننده ایمیل را تضمین می‌کند. هدف اصلی آن کمک به سرورهای گیرنده برای شناسایی ایمیل‌های جعلی با جلوگیری از جعل آدرس ایمیل است. SPF از طریق یک رکورد DNS کار می‌کند که مشخص می‌کند یک دامنه مجاز به ارسال ایمیل از کدام سرورها است.

رکورد SPF یک رکورد TXT است که به رکوردهای DNS دامنه شما اضافه می‌شود. این رکورد مشخص می‌کند که کدام آدرس‌های IP یا دامنه‌ها مجاز به ارسال ایمیل از طرف شما هستند. هنگامی که یک سرور ایمیل گیرنده، ایمیلی را دریافت می‌کند، آدرس IP فرستنده را با سرورهای مجاز مشخص شده در رکورد SPF شما مقایسه می‌کند. اگر سرور فرستنده مجاز نباشد، ایمیل ممکن است به عنوان ناموفق یا کاملاً رد شده علامت‌گذاری شود.

مکانیسم ثبت SPF	توضیح	مثال
الف	تمام آدرس‌های IP موجود در رکورد A دامنه را مشخص می‌کند.	a:example.com
mx	تمام آدرس‌های IP موجود در رکورد MX دامنه را مشخص می‌کند.	mx:example.com
آی پی ۴	یک آدرس یا محدوده IPv4 خاص را مشخص می‌کند.	آی‌پی۴:۱۹۲.۰.۲.۰/۲۴
شامل شدن	شامل رکورد SPF مربوط به یک دامنه دیگر است.	عبارتند از:_spf.example.com

SPF نقش مهمی در تضمین امنیت ایمیل ایفا می‌کند. با این حال، به تنهایی کافی نیست. هنگامی که در کنار سایر روش‌های احراز هویت مانند DKIM (DomainKeys Identified Mail) و DMARC (Domain-based Message Authentication, Reporting & Conformance) استفاده شود، می‌تواند دفاع قوی‌تری در برابر جعل ایمیل ایجاد کند. این روش‌ها به گیرندگان کمک می‌کنند تا با تأیید صحت و منشأ ایمیل‌های قابل اعتماد، آنها را شناسایی کنند.

مزایای استفاده از SPF

بزرگترین مزیت SPF این است که جعل ایمیل را به میزان قابل توجهی کاهش می‌دهد. با سخت‌تر کردن ارسال ایمیل‌های جعلی با استفاده از نام دامنه شما، از اعتبار برند شما محافظت می‌کند و به محافظت از مشتریان شما در برابر تلاش‌های جعلی کمک می‌کند. همچنین قابلیت تحویل ایمیل شما را افزایش می‌دهد زیرا سرورهای گیرنده می‌توانند به لطف رکورد SPF شما، مشروعیت ایمیل‌های شما را راحت‌تر تأیید کنند.

مراحل تنظیم SPF

1. آدرس‌های IP یا نام‌های دامنه‌ی سرورهای ایمیل معتبر برای دامنه‌ی خود را تعیین کنید.
2. وارد پنل مدیریت DNS خود شوید.
3. یک رکورد TXT جدید ایجاد کنید.
4. رکورد SPF خود را در قسمت مقدار رکورد TXT وارد کنید (برای مثال، v=spf1 ip4:192.0.2.0/24 include:_spf.example.com -all).
5. رکورد را ذخیره کنید و منتظر بمانید تا تغییرات DNS اعمال شوند.
6. برای تأیید صحت پیکربندی رکورد SPF خود، از یک ابزار اعتبارسنجی SPF استفاده کنید.

معایب SPF

SPF همچنین دارای معایبی است. به عنوان مثال، می‌تواند باعث ایجاد مشکلاتی در ایمیل‌های ارسال شده شود. هنگامی که یک ایمیل ارسال می‌شود، رکورد SPF فرستنده اصلی می‌تواند نامعتبر شود و باعث عدم موفقیت ایمیل شود. علاوه بر این، پیچیدگی رکوردهای SPF و پیکربندی نادرست می‌تواند منجر به مشکلات تحویل ایمیل شود. بنابراین، ایجاد و به‌روزرسانی منظم رکورد SPF بسیار مهم است.

SPF بخش اساسی امنیت ایمیل است و در صورت پیکربندی صحیح، محافظت مؤثری در برابر جعل ایمیل ارائه می‌دهد. با این حال، باید همراه با سایر روش‌های احراز هویت استفاده شود و مرتباً به‌روزرسانی شود.

ویژگی‌های اساسی و اصول کار DKIM

ایمیل شناسایی‌شده با کلید دامنه (DKIM) یکی از روش‌های احراز هویت ایمیل است و برای تأیید اینکه آیا ایمیل‌ها واقعاً از دامنه‌ای که از آن ارسال می‌شوند، می‌آیند یا خیر، استفاده می‌شود. شناسه ایمیل این به جلوگیری از فعالیت‌های مخرب مانند فیشینگ و اسپم کمک می‌کند. DKIM با اضافه کردن امضاهای دیجیتال به ایمیل‌های ارسالی کار می‌کند. این امضاها را می‌توان توسط سرورهای گیرنده تأیید کرد و اطمینان حاصل کرد که ایمیل توسط فرستنده مجاز بوده و در حین انتقال تغییر نکرده است.

DKIM اساساً از دو کلید استفاده می‌کند: یک کلید خصوصی و یک کلید عمومی. کلید خصوصی توسط سرور فرستنده برای اضافه کردن امضای دیجیتال به ایمیل‌ها استفاده می‌شود. کلید عمومی در رکوردهای DNS دامنه منتشر می‌شود و توسط سرورهای گیرنده برای تأیید امضای ایمیل استفاده می‌شود. این امر به طور قابل اعتمادی منشأ و یکپارچگی ایمیل را تأیید می‌کند.

فرآیند امضای DKIM

نام من	توضیح	مسئول
1	ایمیل ایجاد شده و آماده ارسال است.	سرور فرستنده
2	امضای دیجیتال با استفاده از کلید خصوصی به ایمیل اضافه می‌شود.	سرور فرستنده
3	ایمیل به همراه امضای دیجیتال به سرور گیرنده ارسال می‌شود.	سرور فرستنده
4	سرور گیرنده، کلید عمومی را از رکوردهای DNS دامنه فرستنده بازیابی می‌کند.	سرور گیرنده
5	امضای دیجیتال با استفاده از کلید عمومی تأیید می‌شود.	سرور گیرنده
6	اگر تأیید موفقیت‌آمیز باشد، ایمیل قابل اعتماد در نظر گرفته می‌شود.	سرور گیرنده

پیکربندی صحیح DKIM، قابلیت تحویل ایمیل را بهبود می‌بخشد و از اعتبار فرستنده محافظت می‌کند. یک رکورد DKIM که به درستی پیکربندی نشده باشد، می‌تواند باعث شود ایمیل‌ها به عنوان هرزنامه علامت‌گذاری یا رد شوند. بنابراین، راه‌اندازی و مدیریت DKIM باید با احتیاط انجام شود. علاوه بر این، استفاده از DKIM همراه با سایر روش‌های احراز هویت ایمیل، مانند SPF و DMARC، بهترین شیوه‌ها را برای امنیت ایمیل تضمین می‌کند.

ویژگی‌های DKIM
• از یکپارچگی ایمیل‌ها محافظت می‌کند.
• هویت فرستنده را تأیید می‌کند.
• از جعل ایمیل جلوگیری می کند.
• نرخ تحویل‌پذیری را افزایش می‌دهد.
• اعتبار فرستنده را تقویت می‌کند.
• به دور زدن فیلترهای اسپم کمک می‌کند.

DKIM اعتماد و شفافیت را در ارتباطات ایمیلی تضمین می‌کند. این امر محیطی امن‌تر را برای فرستندگان و گیرندگان ایجاد می‌کند. در ادامه، اطلاعاتی در مورد روش‌های پیاده‌سازی DKIM خواهید یافت.

روش‌های پیاده‌سازی DKIM

برای پیاده‌سازی DKIM، ابتدا باید یک جفت کلید خصوصی/عمومی ایجاد شود. کلید خصوصی باید به طور ایمن در سرور ایمیل شما ذخیره شود و کلید عمومی باید در رکوردهای DNS شما منتشر شود. این کار معمولاً از طریق کنترل پنل ارائه دهنده نام دامنه یا ارائه دهنده خدمات ایمیل شما انجام می‌شود. رکورد DKIM (رکورد TXT) که به رکورد DNS اضافه می‌شود، حاوی کلید عمومی و سیاست DKIM است.

DKIM بخش اساسی امنیت ایمیل است و در صورت پیاده‌سازی صحیح، محافظت مؤثری در برابر جعل ایمیل ارائه می‌دهد.

DMARC چیست و چه اهمیتی دارد؟

DMARC (احراز هویت پیام مبتنی بر دامنه، گزارش‌دهی و انطباق) یکی از پروتکل‌های احراز هویت ایمیل است و بر پایه SPF و DKIM ساخته شده است. شناسه ایمیل این پروتکل برای جلوگیری از فیشینگ و ایمیل‌های مخرب طراحی شده است. DMARC به یک دامنه ایمیل اجازه می‌دهد تا مشخص کند چه کسی می‌تواند ترافیک ایمیل ارسال کند و به سرورهای گیرنده دستور می‌دهد که چگونه ایمیل‌هایی را که احراز هویت نمی‌شوند، مدیریت کنند. این امر از اعتبار برند محافظت می‌کند و امنیت کاربر را افزایش می‌دهد.

DMARC به فرستندگان ایمیل اجازه می‌دهد تا به گیرندگان ایمیل اطلاع دهند که آیا پیام‌هایشان از مکانیسم‌های احراز هویت (SPF و DKIM) عبور می‌کند یا خیر. اگر ایمیلی در این فرآیندهای احراز هویت با شکست مواجه شود، سیاست DMARC به سرور گیرنده می‌گوید که چه کاری انجام دهد. این سیاست معمولاً شامل یکی از سه گزینه است: هیچ (هیچ کاری انجام ندهید)، قرنطینه (قرنطینه) یا رد (رد کنید). این به فرستندگان ایمیل اجازه می‌دهد تا به طور مؤثرتری از خود در برابر تلاش‌های جعل هویت که از دامنه‌های آنها سوءاستفاده می‌کنند، محافظت کنند.

سیاست DMARC	توضیح	نتایج احتمالی
هیچکدام	حتی اگر احراز هویت ناموفق باشد، ایمیل را به طور عادی پردازش می‌کند. معمولاً برای اهداف ردیابی و گزارش‌دهی استفاده می‌شود.	ایمیل‌ها به صندوق ورودی گیرنده می‌رسند، اما گزارش‌های DMARC بازخوردی را برای فرستنده ارائه می‌دهند.
قرنطینه	ایمیل‌هایی که احراز هویت آنها با شکست مواجه می‌شود را به پوشه هرزنامه یا بخش قرنطینه مشابه خود ارسال کنید.	ایمیل‌های بالقوه مضر از دسترس کاربران دور نگه داشته می‌شوند.
رد کردن	ایمیل‌هایی که احراز هویت آنها با شکست مواجه می‌شود را کاملاً رد کنید.	از رسیدن ایمیل‌های جعلی به گیرندگان جلوگیری می‌شود و اعتبار برند محافظت می‌گردد.
سیاست	سیاست کلی مشخص شده در رکورد DMARC.	رفتاری که باید بر روی ایمیل‌ها اعمال شود، همانطور که توسط گیرندگان ایمیل تعیین می‌شود.

یکی از مزایای کلیدی DMARC این است که گزارش‌های دقیقی از ترافیک ایمیل در اختیار فرستندگان ایمیل قرار می‌دهد. این گزارش‌ها نشان می‌دهند که کدام منابع ایمیل ارسال می‌کنند، نتایج احراز هویت و تلاش‌های احتمالی برای جعل ایمیل چیست. با این اطلاعات، فرستندگان ایمیل می‌توانند تنظیمات احراز هویت خود را بهینه کرده و آسیب‌پذیری‌های امنیتی را برطرف کنند. علاوه بر این، DMARC با همکاری با سرورهای گیرنده، به ایجاد یک اکوسیستم ایمیل امن‌تر کمک می‌کند.

مزایای DMARC
• از حملات فیشینگ ایمیل جلوگیری می‌کند.
• از اعتبار برند محافظت می‌کند.
• نرخ تحویل ایمیل را افزایش می‌دهد.
• اطلاعات مربوط به ترافیک ایمیل را با گزارش‌های دقیق ارائه می‌دهد.
• اعتماد کاربران به ایمیل‌ها را افزایش می‌دهد.
• ارسال ایمیل‌های جعلی را کاهش می‌دهد.

DMARC، شناسه ایمیل این بخش اساسی از فرآیند تأیید است و نقش مهمی در تضمین امنیت ایمیل ایفا می‌کند. هنگامی که در کنار SPF و DKIM استفاده شود، یک دفاع قدرتمند در برابر جعل ایمیل ایجاد می‌کند و امنیت فرستندگان و گیرندگان را افزایش می‌دهد.

روش احراز هویت ایمیل

شناسه ایمیل احراز هویت شامل مجموعه‌ای از تکنیک‌ها و پروتکل‌ها است که برای تأیید صحت ایمیل‌های ارسالی از منبعی که ادعا می‌کنند از آن ارسال شده‌اند، استفاده می‌شود. این روش به جلوگیری از جعل ایمیل، حملات فیشینگ و سایر فعالیت‌های مخرب ایمیل کمک می‌کند. اساساً، احراز هویت ایمیل، اعتبار ایمیل‌ها را افزایش می‌دهد و به گیرندگان این امکان را می‌دهد که بفهمند به کدام ایمیل‌ها می‌توانند اعتماد کنند.

فناوری‌های اصلی مورد استفاده در احراز هویت ایمیل عبارتند از SPF (چارچوب سیاست فرستنده)، DKIM (نامه شناسایی‌شده با کلیدهای دامنه) و DMARC (احراز هویت، گزارش‌دهی و انطباق پیام مبتنی بر دامنه). این فناوری‌ها با هم ترکیب می‌شوند تا مشخص کنند که آیا سرور ارسال‌کننده ایمیل مجاز است، آیا محتوای ایمیل دستکاری شده است یا خیر، و گیرنده چگونه باید با ایمیل‌های جعلی برخورد کند. این امر امنیت ارتباطات ایمیلی را به میزان قابل توجهی افزایش می‌دهد.

در جدول زیر، می‌توانید ویژگی‌ها و عملکردهای کلیدی فناوری‌های احراز هویت ایمیل را با هم مقایسه کنید:

تکنولوژی	توضیح	عملکرد پایه
SPF	فهرستی مجاز از سرورهای ارسال‌کننده را منتشر می‌کند.	تأیید می‌کند که آیا ایمیل از یک سرور مجاز ارسال شده است یا خیر.
DKIM	امضای دیجیتال را به ایمیل اضافه می‌کند.	تأیید می کند که محتوای ایمیل تغییر نکرده است و هویت فرستنده را تأیید می کند.
DMARC	نحوه پردازش ایمیل‌ها را بر اساس نتایج SPF و DKIM تعیین می‌کند.	نحوه برخورد با ایمیل‌های جعلی از طرف گیرنده (قرنطینه، رد و غیره) را تعریف می‌کند.
TLS	ارتباط بین سرورهای ایمیل را رمزگذاری می کند.	این امر انتقال ایمن ایمیل‌ها را تضمین می‌کند و از دسترسی غیرمجاز جلوگیری می‌کند.

احراز هویت ایمیل علاوه بر پیکربندی‌های فنی، شامل نظارت و گزارش‌دهی مداوم است. گزارش‌های DMARC به شناسایی نتایج احراز هویت و مشکلات احتمالی ایمیل‌های ارسالی کمک می‌کنند. این گزارش‌ها بینش‌های ارزشمندی در مورد بهینه‌سازی استراتژی‌های ارسال ایمیل و انجام اقدامات مؤثرتر علیه تلاش‌های کلاهبرداری ارائه می‌دهند.

مراحل تأیید ایمیل

1. رکورد SPF را پیکربندی کنید: سرورهای ایمیل معتبر را برای دامنه خود مشخص کنید.
2. فعال کردن امضای DKIM: اضافه کردن امضاهای دیجیتال به ایمیل‌های ارسالی
3. تعریف سیاست DMARC: مشخص کنید که در صورت عدم موفقیت بررسی‌های SPF و DKIM چه کاری باید انجام شود.
4. نظارت بر گزارش‌های DMARC: نتایج احراز هویت ایمیل را مرتباً بررسی کنید.
5. سیاست‌ها را به تدریج سختگیرانه‌تر کنید: ابتدا با سیاست «هیچ» شروع کنید، سپس به گزینه‌های قرنطینه یا رد کردن بروید.

شناسه ایمیل احراز هویت برای ایمن‌سازی ارتباطات ایمیلی بین سازمان‌ها و افراد بسیار مهم است. پیکربندی صحیح رکوردهای SPF، DKIM و DMARC می‌تواند به طور مؤثر در برابر جعل ایمیل دفاع کرده و اعتماد گیرنده را افزایش دهد. سرمایه‌گذاری در امنیت ایمیل گامی حیاتی برای محافظت از اعتبار برند و جلوگیری از ضررهای مالی احتمالی است.

تفاوت بین SPF، DKIM و DMARC

روش‌های احراز هویت ایمیل - SPF، DKIM و DMARC - هر کدام جنبه‌های مختلفی از امنیت ایمیل را پوشش می‌دهند و عملکردهای مختلفی را ارائه می‌دهند. این سه پروتکل در کنار هم به جلوگیری از جعل ایمیل و محافظت از اعتبار برند کمک می‌کنند. شناسه ایمیل بسیار مهم است که هر سه مورد در فرآیندهای تأیید به درستی پیکربندی شوند.

SPF (چارچوب سیاست فرستنده) مشخص می‌کند که کدام سرورهای ایمیل برای یک دامنه مجاز به ارسال ایمیل به آن دامنه هستند. سرور گیرنده با بررسی رکورد SPF، مجوز فرستنده را تأیید می‌کند. اگر فرستنده مجاز نباشد، ایمیل ممکن است رد شود یا به عنوان هرزنامه علامت‌گذاری شود. SPF اساساً آدرس IP سرور فرستنده را تأیید می‌کند.

• SPF (چارچوب سیاست فرستنده): مجوز سرور فرستنده را فراهم می‌کند.
• DKIM (ایمیل شناسایی‌شده با کلید دامنه): این از یکپارچگی محتوای ایمیل محافظت می‌کند و هویت فرستنده را تأیید می‌کند.
• DMARC (احراز هویت پیام مبتنی بر دامنه، گزارش‌دهی و انطباق): بر اساس نتایج SPF و DKIM تعیین می کند که چه کاری باید انجام شود و گزارش ارائه می کند.
• احراز هویت: هر سه پروتکل بخش مهمی از فرآیند احراز هویت ایمیل هستند.
• امنیت ایمیل: استفاده همزمان از هر سه پروتکل، امنیت ایمیل را به میزان قابل توجهی افزایش می‌دهد.

DKIM (DomainKeys Identified Mail) از امضاهای دیجیتال برای تأیید صحت و منشأ محتوای ایمیل استفاده می‌کند. سرور فرستنده یک امضای دیجیتال به ایمیل اضافه می‌کند و سرور گیرنده این امضا را تأیید می‌کند تا اطمینان حاصل شود که ایمیل در حین انتقال تغییر نکرده و واقعاً از دامنه مشخص شده سرچشمه می‌گیرد. DKIM از تغییر محتوای ایمیل جلوگیری می‌کند.

DMARC (احراز هویت، گزارش‌دهی و انطباق پیام مبتنی بر دامنه) سیاستی است که تعیین می‌کند بر اساس نتایج SPF و DKIM چه کاری باید انجام شود. DMARC به صاحبان دامنه اجازه می‌دهد تا مشخص کنند که چگونه با ایمیل‌هایی که در بررسی‌های SPF و DKIM رد می‌شوند، برخورد شود (برای مثال، رد، قرنطینه یا تحویل). علاوه بر این، با ویژگی گزارش‌دهی DMARC، صاحبان دامنه می‌توانند نتایج احراز هویت را رصد کرده و سوءاستفاده‌های احتمالی را تشخیص دهند. یک رکورد DMARC که به درستی پیکربندی شده باشدبرای امنیت ایمیل شما بسیار مهم است.

چگونه احراز هویت ایمیل را پیاده‌سازی کنم؟

شناسه ایمیل پیاده‌سازی فرآیندهای تأیید هویت ممکن است در ابتدا پیچیده به نظر برسد، اما با دنبال کردن مراحل صحیح و استفاده از ابزارهای مناسب، می‌توانید این فرآیند را با موفقیت به پایان برسانید. ابتدا، باید تصمیم بگیرید که از کدام روش‌های تأیید هویت (SPF، DKIM و DMARC) استفاده خواهید کرد. این تصمیم به نیازهای زیرساخت ایمیل و اهداف امنیتی شما بستگی دارد. سپس، باید تنظیمات فنی لازم را برای هر روش انجام دهید.

در طول فرآیند پیاده‌سازی، یک جنبه حیاتی که باید در نظر گرفته شود، پیکربندی مناسب است. یک رکورد SPF با پیکربندی نادرست می‌تواند باعث شود حتی ایمیل‌های قانونی به عنوان هرزنامه علامت‌گذاری شوند. به طور مشابه، یک امضای DKIM معیوب می‌تواند منجر به رد ایمیل‌های شما توسط سرورهای گیرنده شود. بنابراین، مهم است که در هر مرحله هوشیار باشید و مرتباً پیکربندی‌های خود را بررسی کنید.

روش احراز هویت	توضیح	مراحل کاربرد
SPF (چارچوب خط مشی فرستنده)	تأیید می‌کند که ایمیل از سرور معتبر ارسال شده است.	اضافه کردن رکورد SPF به رکورد DNS، مشخص کردن آدرس‌های IP مجاز.
DKIM (ایمیل شناسایی شده با کلیدهای دامنه)	تأیید می کند که محتوای ایمیل تغییر نکرده است و هویت فرستنده را تأیید می کند.	تولید کلید DKIM، افزودن آن به رکورد DNS، پیکربندی سرور ایمیل.
DMARC (احراز هویت، گزارش و انطباق پیام مبتنی بر دامنه)	نحوه برخورد با ایمیل ها را بر اساس نتایج SPF و DKIM تعیین می کند.	ایجاد یک رکورد DMARC، اضافه کردن آن به رکورد DNS، تنظیم سیاست (هیچ، قرنطینه، رد).
نکات اضافی	نکاتی برای بهبود فرآیندهای شما.	بررسی منظم سوابق، نظارت بر گزارش‌ها و پیگیری به‌روزرسانی‌ها.

در زیر یک راهنمای گام به گام برای نحوه اجرای این فرآیندها ارائه شده است. این مراحل به عنوان یک راهنمای کلی در نظر گرفته شده اند و می توانند با زیرساخت ها و نیازهای شما تطبیق داده شوند. به یاد داشته باشید، شناسه ایمیل اعتبارسنجی یک فرآیند مداوم است و نیاز به نظارت و به‌روزرسانی منظم دارد.

مراحل کاربرد
1. رکورد SPF خود را ایجاد کنید و آن را به سرور DNS خود اضافه کنید.
2. جفت کلید DKIM خود را ایجاد کنید و کلید عمومی را به رکورد DNS خود اضافه کنید.
3. سرور ایمیل خود را طوری پیکربندی کنید که از امضای DKIM استفاده کند.
4. رکورد DMARC خود را ایجاد کرده و آن را به سرور DNS خود اضافه کنید. در ابتدا، از سیاست none استفاده کنید.
5. گزارش‌های DMARC را مرتباً رصد و تحلیل کنید.
6. سیاست DMARC خود را به‌روزرسانی کنید تا بر اساس گزارش‌ها، قرنطینه یا رد شود.
7. تنظیمات احراز هویت ایمیل خود را مرتباً بررسی و به‌روزرسانی کنید.

با تکمیل این فرآیندها، امنیت ایمیل‌های خود را به میزان قابل توجهی افزایش خواهید داد. با این حال، مهم است که همیشه برای مشکلات احتمالی آماده باشید و بتوانید به سرعت آنها را حل کنید.

خطاهای برنامه و راه حل ها

اشتباهات در فرآیندهای احراز هویت ایمیل می‌تواند عواقب جدی داشته باشد. به عنوان مثال، یک رکورد SPF با پیکربندی نادرست می‌تواند باعث شود ایمیل‌های شما به عنوان هرزنامه علامت‌گذاری شوند. تنظیم نادرست امضای DKIM می‌تواند منجر به رد شدن ایمیل‌ها توسط سرورهای گیرنده شود. پیکربندی نادرست سیاست DMARC می‌تواند منجر به مسدود شدن ایمیل‌های قانونی و اجازه عبور به ایمیل‌های مخرب شود. برای جلوگیری از چنین خطاهایی، باید پیکربندی‌های خود را با دقت بررسی کرده و مرتباً آنها را آزمایش کنید.

احراز هویت ایمیل یک فرآیند مداوم است و نیاز به نظارت و به‌روزرسانی منظم دارد.

بهترین روش ها برای امنیت ایمیل

امنیت ایمیل برای کسب و کارها و افراد در دنیای دیجیتال امروز بسیار مهم است. شناسه ایمیل پیاده‌سازی صحیح روش‌های احراز هویت SPF، DKIM و DMARC، دفاع مهمی در برابر تهدیدات ایمیلی فراهم می‌کند. در این بخش، نگاهی دقیق به بهترین شیوه‌هایی که می‌توانید برای بهبود امنیت ایمیل خود پیاده‌سازی کنید، خواهیم داشت.

بهترین تمرین	توضیح	اهمیت
از رمزهای عبور قوی استفاده کنید	رمزهای عبور پیچیده و غیرقابل حدس ایجاد کنید.	این اساس امنیت حساب را تشکیل می‌دهد.
احراز هویت دو مرحله ای (2FA)	۲FA را برای حساب ایمیل خود فعال کنید.	یک لایه امنیتی اضافی فراهم می‌کند.
مراقب لینک‌های مشکوک باشید	روی لینک‌هایی که از منابعی که نمی‌شناسید، کلیک نکنید.	در برابر حملات فیشینگ محافظت می‌کند.
کلاینت ایمیل را به‌روز نگه دارید	از آخرین نسخه‌های کلاینت ایمیل و سیستم عامل خود استفاده کنید.	شکاف های امنیتی را می بندد.

برای اطمینان از امنیت ایمیل خود، باید مرتباً رکوردهای SPF، DKIM و DMARC خود را بررسی و به‌روزرسانی کنید. رکوردهای پیکربندی نادرست یا قدیمی می‌توانند سیستم ایمیل شما را در معرض آسیب‌پذیری‌های امنیتی قرار دهند. همچنین انجام اقدامات احتیاطی برای ایمن‌سازی زیرساخت ایمیل شما مهم است. به عنوان مثال، می‌توانید از فایروال‌ها و لیست‌های کنترل دسترسی (ACL) برای جلوگیری از دسترسی غیرمجاز به سرورهای ایمیل خود استفاده کنید.

نکات ایمنی

• مرتباً رکوردهای SPF، DKIM و DMARC خود را بررسی و به‌روزرسانی کنید.
• مراقب ایمیل‌های مشکوک باشید و روی لینک‌های ارسالی از فرستنده‌های ناشناس کلیک نکنید.
• از یک رمز عبور قوی و منحصر به فرد برای حساب ایمیل خود استفاده کنید.
• با فعال کردن احراز هویت دو مرحله‌ای (2FA)، یک لایه امنیتی اضافی اضافه کنید.
• همیشه کلاینت ایمیل و سیستم عامل خود را به‌روز نگه دارید.
• برای جلوگیری از دسترسی غیرمجاز به سرورهای ایمیل خود، از فایروال‌ها استفاده کنید.

افزایش آگاهی کاربران شما در مورد امنیت ایمیل نیز بسیار مهم است. آموزش منظم امنیتی می‌تواند به کارمندان شما در مورد حملات فیشینگ، بدافزارها و سایر تهدیدات مبتنی بر ایمیل کمک کند. این آموزش می‌تواند به کاربران کمک کند تا ایمیل‌های مشکوک را شناسایی کرده و به طور مناسب به آنها پاسخ دهند.

به یاد داشته باشید، شناسه ایمیل تأیید فقط یک راه حل فنی نیست؛ بلکه یک فرآیند مداوم نیز هست. از آنجا که تهدیدها دائماً در حال تکامل هستند، باید مرتباً اقدامات امنیتی خود را بررسی و به‌روزرسانی کنید. به این ترتیب، می‌توانید امنیت ارتباطات ایمیلی خود را تضمین کرده و از خود در برابر آسیب‌های احتمالی محافظت کنید.

مزایا و معایب احراز هویت ایمیل

شناسه ایمیل پیاده‌سازی روش‌های احراز هویت (SPF، DKIM و DMARC) هم مزایای قابل توجه و هم معایبی دارد. این مکانیسم‌ها نقش مهمی در افزایش امنیت ایمیل و جلوگیری از حملات فیشینگ و سایر فعالیت‌های مخرب دارند. با این حال، پیچیدگی و احتمال پیکربندی نادرست این سیستم‌ها می‌تواند چالش‌هایی را نیز ایجاد کند. مهم است که کسب‌وکارها قبل از شکل‌دهی به استراتژی‌های امنیت ایمیل خود، این مزایا و معایب را به دقت بررسی کنند.

• مزایا:
  • امنیت پیشرفته ایمیل: محافظت در برابر حملات فیشینگ و بدافزار.
  • مدیریت اعتبار: اعتبار دامنه ارسال ایمیل را محافظت و افزایش می‌دهد.
  • افزایش نرخ تحویل: احتمال علامت‌گذاری ایمیل‌ها به عنوان هرزنامه را کاهش می‌دهد و رسیدن آنها به گیرندگان را تضمین می‌کند.
  • حفاظت از برند: از سوءاستفاده از هویت برند جلوگیری می‌کند.
  • انطباق: در برخی صنایع، رعایت مقررات قانونی الزامی است.
• معایب:
  • پیچیدگی: فرآیند نصب و پیکربندی نیاز به دانش فنی دارد.
  • خطر پیکربندی اشتباه: پیکربندی اشتباه می‌تواند منجر به مشکلات تحویل ایمیل شود.
  • نیاز به نگهداری مداوم: رکوردها و سیاست‌های DNS باید مرتباً به‌روزرسانی شوند.
  • هزینه: در برخی موارد، به ویژه در زیرساخت‌های پیچیده، ممکن است منجر به هزینه‌های اضافی شود.

یکی از بزرگترین مزایای احراز هویت ایمیل این است که امنیت ایمیل را به طور قابل توجهی افزایش می‌دهد. فناوری‌هایی مانند SPF، DKIM و DMARC تأیید می‌کنند که ایمیل‌های ارسالی واقعاً از منبعی که ادعا می‌کنند ارسال شده‌اند، سرچشمه گرفته‌اند. این یک گام حیاتی در جلوگیری از حملات فیشینگ و جعل ایمیل است. چنین حملاتی می‌تواند منجر به خسارات مالی و اعتباری قابل توجهی برای افراد و سازمان‌ها شود. شناسه ایمیل تأیید، با افزایش اعتماد گیرندگان، قابلیت اطمینان ارتباطات ایمیلی را تضمین می‌کند.

ویژگی	مزایا	معایب
SPF	آدرس‌های IP فرستنده را اعتبارسنجی می‌کند، راه‌اندازی ساده‌ای دارد.	فقط IP فرستنده بررسی می‌شود، ممکن است مشکلات مسیریابی وجود داشته باشد.
DKIM	یکپارچگی ایمیل را تضمین می‌کند و از رمزگذاری استفاده می‌کند.	مدیریت رکوردهای DNS می‌تواند پیچیده باشد.
DMARC	این ابزار، سیاست‌ها را تعیین می‌کند و بر اساس نتایج SPF و DKIM گزارش ارائه می‌دهد.	نیاز به پیکربندی صحیح SPF و DKIM دارد.
ژنرال	از حملات فیشینگ جلوگیری می‌کند و از اعتبار برند محافظت می‌کند.	نصب پیچیده نیاز به نگهداری مداوم دارد.

با این حال، پیاده‌سازی این فناوری‌ها دارای معایبی نیز هست. به طور خاص، پیکربندی و مدیریت صحیح SPF، DKIM و DMARC می‌تواند نیاز به تخصص فنی داشته باشد. پیکربندی‌های نادرست می‌تواند منجر به نرسیدن ایمیل‌ها به گیرندگان یا علامت‌گذاری آنها به عنوان هرزنامه شود. این می‌تواند یک مشکل قابل توجه باشد، به خصوص برای سازمان‌هایی که زیرساخت‌های ایمیل بزرگ و پیچیده‌ای دارند. بنابراین، شناسه ایمیل دریافت پشتیبانی متخصص برای نصب و نگهداری سیستم‌های تأیید هویت بسیار مهم است.

روش‌های احراز هویت ایمیل ابزاری مهم برای افزایش امنیت ایمیل و محافظت از اعتبار برند هستند. مزایای آنها بسیار بیشتر از معایبشان است. با این حال، اجرای موفقیت‌آمیز این فناوری‌ها نیاز به برنامه‌ریزی دقیق، پیکربندی مناسب و نگهداری مداوم دارد. کسب‌وکارها باید استراتژی‌های امنیت ایمیل خود را با در نظر گرفتن این عوامل توسعه داده و پیاده‌سازی کنند.

نتیجه‌گیری و مراحل اقدام

شناسه ایمیل روش‌های احراز هویت مانند SPF، DKIM و DMARC برای ایمن‌سازی ارتباطات ایمیلی و محافظت در برابر حملات سایبری بسیار مهم هستند. این فناوری‌ها به فرستندگان ایمیل اجازه می‌دهند هویت خود را تأیید کنند و به گیرندگان کمک می‌کنند تا ایمیل‌های جعلی یا مخرب را شناسایی کنند. این امر به جلوگیری از حملات فیشینگ، هرزنامه و سایر تهدیدات مبتنی بر ایمیل کمک می‌کند.

پیکربندی صحیح SPF، DKIM و DMARC، قابلیت ارسال ایمیل را افزایش داده و از اعتبار برند محافظت می‌کند. ارائه دهندگان خدمات ایمیل (ESP) ایمیل‌های احراز هویت شده را قابل اعتمادتر می‌دانند و احتمال کمتری دارد که در پوشه‌های هرزنامه قرار گیرند. این امر تضمین می‌کند که کمپین‌های بازاریابی و ارتباطات مهم به مخاطبان مورد نظر خود برسند.

روش احراز هویت	توضیح	مزایا
SPF	مجوز سرورهای ارسال	از جعل ایمیل جلوگیری می‌کند، قابلیت تحویل را افزایش می‌دهد
DKIM	اضافه کردن امضای دیجیتال به ایمیل	تضمین یکپارچگی ایمیل و تقویت احراز هویت
DMARC	تعیین خط مشی بر اساس نتایج SPF و DKIM	امنیت ایمیل را به حداکثر می‌رساند و گزارش‌دهی ارائه می‌دهد
ژنرال	به کارگیری سه روش با هم	امنیت جامع ایمیل، افزایش اعتبار

برای افزایش امنیت ایمیل خود و مقاوم‌تر شدن در برابر تهدیدات سایبری، می‌توانید مراحل زیر را دنبال کنید. این مراحل: شناسه ایمیل این به شما کمک می‌کند تا فرآیندهای تأیید را به درستی پیاده‌سازی و به طور مداوم بهبود بخشید. به یاد داشته باشید، امنیت ایمیل یک فرآیند مداوم است و باید مرتباً به‌روزرسانی شود.

مراحل برنامه سریع

1. رکورد SPF خود را ایجاد کنید و آن را به DNS خود اضافه کنید: سرورهای مجاز ارسال ایمیل خود را شناسایی کنید.
2. فعال کردن امضای DKIM: امضاهای دیجیتال را به ایمیل‌هایتان اضافه کنید.
3. سیاست DMARC خود را تنظیم کنید: تعریف کنید که در صورت عدم موفقیت SPF و DKIM چه کاری باید انجام شود (هیچ، قرنطینه، رد).
4. فعال کردن گزارش‌دهی DMARC: نتایج احراز هویت ایمیل را نظارت و تجزیه و تحلیل کنید.
5. سیاست خود را به تدریج سختگیرانه‌تر کنید: سیاست DMARC را که در ابتدا روی هیچ‌کدام تنظیم کرده بودید، به‌روزرسانی کنید تا بر اساس نتایج نظارت، قرنطینه و سپس رد شود.
6. زیرساخت ارسال ایمیل خود را مرتباً بررسی کنید: مطمئن شوید که سرورها و سرویس‌های پروکسی شما به‌روز هستند.

احراز هویت ایمیل فقط یک الزام فنی نیست؛ بلکه برای محافظت از اعتبار برند شما و ایجاد ارتباط قابل اعتماد با مشتریانتان نیز اساسی است. با دنبال کردن این مراحل، می‌توانید امنیت ایمیل خود را به میزان قابل توجهی بهبود بخشیده و حضور امن‌تری در دنیای دیجیتال برقرار کنید.

سوالات متداول

چرا احراز هویت ایمیل مهم است و چرا کسب و کارها باید روی آن سرمایه گذاری کنند؟

احراز هویت ایمیل با جلوگیری از جعل ایمیل و حملات فیشینگ، از اعتبار برند شما محافظت می‌کند، اعتماد خریدار را افزایش می‌دهد و احتمال اینکه ایمیل‌های شما در هرزنامه قرار گیرند را کاهش می‌دهد. برای مشاغل، این به معنای تحویل بهتر ایمیل، افزایش تعامل با مشتری و دفاع قوی‌تر در برابر نقض داده‌ها است.

هنگام ایجاد یک رکورد SPF به چه نکاتی باید توجه کنم؟ یک رکورد SPF نادرست چه مشکلاتی می‌تواند ایجاد کند؟

هنگام ایجاد یک رکورد SPF، مطمئن شوید که تمام منابع ارسال ایمیل مجاز (سرورها، سرویس‌های شخص ثالث و غیره) را به درستی وارد کرده‌اید. یک رکورد SPF نادرست می‌تواند باعث شود ایمیل‌های قانونی رد شوند یا به عنوان هرزنامه علامت‌گذاری شوند. همچنین، مطمئن شوید که رکوردهای SPF شما با سینتکس مطابقت دارند و از حد مجاز 10 «جستجو» تجاوز نمی‌کنند.

هنگام پیاده‌سازی DKIM، چرخش کلیدها هر چند وقت یکبار باید رخ دهد و بهترین شیوه‌ها برای انجام این کار چیست؟

چرخش کلید DKIM برای امنیت بسیار مهم است. بهترین روش این است که حداقل سالی یک بار، در حالت ایده‌آل هر ۳ تا ۶ ماه، کلیدها را بچرخانید. در طول چرخش، مطمئن شوید که کلید جدید به درستی کار می‌کند و قبل از غیرفعال کردن کلید قدیمی، بررسی کنید که رکوردهای DNS شما به‌روز شده‌اند.

سیاست DMARC من می‌تواند روی «هیچ»، «قرنطینه» یا «رد» تنظیم شود. تفاوت بین این گزینه‌ها چیست و چه زمانی باید از کدام استفاده کنم؟

سیاست DMARC تعیین می‌کند که چه اتفاقی برای ایمیل‌هایی که احراز هویت ایمیل آنها با شکست مواجه می‌شود، می‌افتد. سیاست «None» فقط ایمیل‌ها را گزارش می‌دهد، سیاست «Qurantine» ایمیل‌ها را به پوشه هرزنامه ارسال می‌کند و سیاست «Reject» ایمیل‌ها را به طور کامل رد می‌کند. برای مبتدیان، بهتر است با سیاست «None» شروع کنند، گزارش‌ها را برای شناسایی مشکلات بررسی کنند و سپس به تدریج به سمت سیاست‌های سختگیرانه‌تر حرکت کنند.

اگر در طول فرآیند احراز هویت ایمیل خطایی رخ دهد، چگونه می‌توانم آنها را تشخیص داده و برطرف کنم؟

شما می‌توانید با بررسی منظم گزارش‌های DMARC، خطاهای احراز هویت ایمیل را شناسایی کنید. این گزارش‌ها اطلاعاتی در مورد ایمیل‌هایی که تأیید SPF و DKIM آنها با شکست مواجه می‌شود، ارائه می‌دهند. می‌توانید از این اطلاعات برای اصلاح پیکربندی‌های نادرست، بررسی رکوردهای DNS و انجام هرگونه تنظیمات لازم استفاده کنید. ابزارهای احراز هویت ایمیل نیز می‌توانند به شناسایی خطاها کمک کنند.

SPF، DKIM و DMARC وقتی با هم استفاده می‌شوند چه هم‌افزایی ایجاد می‌کنند؟ وقتی به تنهایی استفاده شوند چه معایبی ممکن است داشته باشند؟

SPF، DKIM و DMARC با هم کار می‌کنند تا یک لایه امنیتی جامع برای احراز هویت ایمیل ایجاد کنند. SPF تأیید می‌کند که ایمیل از یک سرور مجاز سرچشمه می‌گیرد، DKIM یکپارچگی پیام را تضمین می‌کند و DMARC اقدام مناسب را بر اساس نتایج SPF و DKIM تعیین می‌کند. اگر هر کدام به تنهایی استفاده شوند، آسیب‌پذیری‌های مختلفی را برطرف می‌کنند اما محافظت کامل ارائه نمی‌دهند. به عنوان مثال، SPF به تنهایی از دستکاری محتوای ایمیل جلوگیری نمی‌کند.

پس از پیاده‌سازی فرآیند احراز هویت ایمیل، چگونه می‌توانم عملکرد آن را اندازه‌گیری کنم و چه معیارهایی را باید برای بهبود پیگیری کنم؟

برای سنجش عملکرد احراز هویت ایمیل، باید گزارش‌های DMARC، نرخ تحویل ایمیل و شکایات مربوط به هرزنامه را پیگیری کنید. گزارش‌های DMARC نشان‌دهنده‌ی شکست‌های احراز هویت و مشکلات احتمالی هستند. نرخ تحویل نشان می‌دهد که آیا ایمیل‌های شما به صندوق ورودی شما می‌رسند یا خیر، و شکایات مربوط به هرزنامه نشان می‌دهد که آیا ایمیل‌های شما توسط گیرندگان به عنوان هرزنامه علامت‌گذاری می‌شوند یا خیر. با نظارت بر این معیارها، می‌توانید حوزه‌های قابل بهبود را شناسایی کنید.

احراز هویت ایمیل چه ارتباطی با GDPR و سایر مقررات حفظ حریم خصوصی داده‌ها دارد و ملاحظات کلیدی در این زمینه چیست؟

احراز هویت ایمیل به شما کمک می‌کند تا با مقررات حفظ حریم خصوصی داده‌ها مانند GDPR مطابقت داشته باشید، زیرا با جلوگیری از جعل ایمیل و حملات فیشینگ، به حفاظت از داده‌های شخصی کمک می‌کند. ملاحظات مهم شامل تضمین امنیت داده‌های شخصی جمع‌آوری و پردازش شده از طریق ایمیل، اقدامات احتیاطی در برابر نقض داده‌ها و ارائه اطلاعات شفاف به صاحبان داده‌ها است. علاوه بر این، رعایت اصول حفظ حریم خصوصی داده‌ها هنگام پردازش گزارش‌های DMARC بسیار مهم است.

اطلاعات بیشتر: درباره احراز هویت ایمیل بیشتر بدانید